Επιτέλους τελειώνει αυτό το δίμηνο από Δεκέμβρη έως Φλεβάρη που δεν υπάρχουν ευρωπαϊκές διοργανώσεις.
Φτάνει ξανά η στιγμή που θα απολαύσουμε μπαλίτσα σε κορυφαίο επίπεδο, με το ενδιαφέρον φυσικά να στρέφεται στους αγώνες του Ουμπιακού στο Europa League. Οι πρωταθλητές Ελλάδας αντιμετωπίζουν σε διπλές αναμετρήσεις μια παλιά.... γνώριμη, την Άντερλεχτ, σε διπλές αναμετρήσεις για τη φάση των "32".
Θα ήθελα να πω όμως κάτι πρώτα για το ντέρμπυ με την ΑΕΚ στο ΟΑΚΑ, όπου οι "ερυθρόλευκοι" γνώρισαν την πρώτη τους ήττα στις εγχώριες διοργανώσεις. Αλλά θα πρέπει να χωρίσω τον αγώνα σε τρία κομμάτια. Να πω πως φυσικά δε θα σταθώ στις αποφάσεις της διαιτησίας, αλλά στην εικόνα που έδειξε ο Ολυμπιακός εξαιτίας αυτών των αποφάσεων.
Στο πρώτο ημίχρονο που υπήρχε αριθμητική ισορροπία, ο Σίλβα φανέρωσε ως ένα βαθμό την τακτική που θα ακολουθήσει στον αγώνα των Βρυξελλών. Οι γραμμές κοντά, κλείσιμο χώρων και προσπάθεια για να χτυπήσει στις αντεπιθέσεις. Αυτό άλλωστε ήταν το φετινό σήμα κατατεθέν της ομάδας, αυτό μπορεί να υποστηρίξει μετα χαρακτηριστικά των παικτών που διαθέτει και προφανώς δε μπορεί να αλλάξει φιλοσοφία Φλεβάρη μήνα. Στο πρώτο ημίχρονο ο Ολυμπιακός δεν κινδύνευσε ούτε στο ελάχιστο, μάλιστα στα στατιστικά δεν έχει καταγραφεί ούτε μια τελική προσπάθεια υπέρ της ΑΕΚ.
Φυσικά όλα αλλάζουν με την αποβολή του Μποτία. Ενώ εκεί θα περίμενε κανείς ο Ολυμπιακός να χάσει την ηρεμία του, συνέβη το ακριβώς αντίθετο. Ο Ολυμπιακός βγαίνει ακόμη πιο οργανωμένα στην επίθεση και δημιουργεί ακόμη πιο επικίνδυνες καταστάσεις στην περιοχή της ΑΕΚ. Μέχρι τη στιγμή που βγήκε η κούραση σε Μαζουάκου-Ντουρμάζ και η ΑΕΚ άρχισε να "χτυπά" από εκείνη την πλευρά τον Ολυμπιακό.
Μετά το πέναλτυ και την αποβολή Μιλιβόγεβιτς, δε μπορείς να σχολιάσεις πολλά. Αλλά μόνο και μόνο το γεγονός πως η ΑΕΚ έπαιζε... πασούλες στην άμυνα για να μη γίνει κάποια γκέλα και δεχθεί κάποιο τέρμα από το πουθενά, δείχνει τη διαφορά επιπέδου και κλάσης των δύο ομάδων.
Για το ματς με την Άντερλεχτ, ο Ολυμπιακός θα πρέπει να διαφυλάξει τα νώτα του και μπροστά σίγουρα θα τις βρει τις ευκαιρίες του για να σκοράρουν. Οι Βέλγοι έχουν προβληματική αμυντική γραμμή (όπως και ο Ολυμπιακός φυσικά, αφού δε διαθέτει γρήγορο στόπερ), είναι νεανική ομάδα και παίζουν με ενθουσιασμό. Αυτό βέβαια μπορεί να τους παρασύρει και να βγαίνουν ανεξέλεγκτα στην επίθεση, ο Θρύλος πρέπει να αντιπαρατάξει υπομονή και μυαλό σε αυτό τον ενθουσιασμό.
Τέλος, να πω πως η προϊστορία αναμετρήσεων το μήνα Φλεβάρη δεν είναι ιδανική για τους "ερυθρόλευκους". Ποτέ δεν ήταν σε καλή κατάσταση τέτοια εποχή, για διάφορους λόγους. Και ως αποτέλεσμα, γνώριζαν οδυνηρούς αποκλεισμούς. Ελπίζω αυτό να έχει αλλάξει φέτος και τα δύο παιχνίδια με τους Βέλγους να αντιμετωπιστούν με τη δέουσα προσοχή για να έρθει η πρόκριση!