Είναι πραγματικά σπουδαία η προσπάθεια που κάνει ο ΣΠΑΚ από την πρώτη κιόλας αγωνιστική στο Πρωτάθλημα Βόλευ της Α2.
Μία κατηγορία με τόσες απαιτήσεις και δυσκολίες στις οποίες δεν μπορούν να ανταποκριθούν μεγαλύτερες πόλεις αλλά και ομάδες με «ιστορία» στο άθλημα. Τα εύσημα στον Σάκη Αλεξίου, τον βοηθό του Κώστα Γιαννουσά και τις αθλήτριες τους.
«Δουλεύουν» τέσσερις φορές την εβδομάδα στο παλιό Κλειστό και δίνουν όλα τα ματς που είναι ντέρμπι, σε ...άδειες κερκίδες. Αυτή η ομάδα αξίζει κάθε στήριξη. Γιατί πίσω της υπάρχει μία Ακαδημία που πολύ σωστά την θεωρεί πρότυπο.
Η χρονιά έφτασε στο φινάλε της. Μετά το ματς στον Εύοσμο κόντρα στον τοπικό Αίαντα απομένουν άλλα δύο. Για να εξασφαλιστεί η παραμονή, χρειάζεται το απόλυτο. Όμως αν δεν κέρδιζε χθες όλα τελείωναν και η παρακάτω κατηγορία θα ήταν γεγονός.
Η ρεβάνς είναι ένα «πιάτο που τρώγεται κρύο». Όπως ήρθε η ήττα εντός έδρας για την τοπική ομάδα στον πρώτο γύρο, ακριβώς η ίδια «απάντηση» σε αυτή την γραφική συνοικία της Θεσσαλονίκης. Το τελικό σκορ 1-3 σετ και ο ΣΠΑΚ παρέμεινε «ζωντανός».
Στο επόμενο εντός έδρας ματς το Σάββατο όλοι οι φίλαθλοι του βόλεϊ αλλά και αυτοί που αγαπούν τον Αθλητισμό πρέπει να δώσουν δυναμικό παρών κόντρα στον Φοίνικα Αλεξανδρούπολης.
Για να έρθει μία ακόμη νίκη, πιο κοντά στον βασικό στόχο που είναι η παρουσία σε μία κατηγορία διατηρεί το άθλημα σε υψηλό επίπεδο...