Λίγα λόγια και από εδώ για το ΑΣΑ - Κέρκυρα, μιας και είχα την ευκαιρία να το παρακολουθήσω από κοντά.
Η αλήθεια είναι πως η βαθμολογική διαφορά των δύο ομάδων δε φάνηκε στο χορτάρι. Και δε φάνηκε διότι καμία από τις δύο ομάδες δεν έπαιξε καλό ποδόσφαιρο. Ήταν μέτριες και οι δύο.
Απλά η Κέρκυρα έχει κάποιες μονάδες που ατομικά διαθέτουν μεγαλύτερη ποιότητα (ο Ντουαλά για παράδειγμα είναι επιπέδου Superleague). Και φυσικά αρκετοί παίκτες της έχουν παραστάσεις από Superleague.
Στα καθαρά αγωνιστικά, η Αναγέννηση είχε ένα καλό διάστημα μετά το γκολ που σημείωσε, κυρίως από τα αριστερά της επίθεσης, όταν η Κέρκυρα είχε βγει μπροστά για την ισοφάριση και υπήρχαν χώροι.
Γενικότερα δεν υπήρξαν πολλές φάσεις και οι Φαίακες ισοφάρισαν χωρίς να έχουν δημιουργήσει κάποια καθαρή ευκαιρία (από λάθος του Τσάμη ήρθε το 1-1).
Στο δεύτερο ημίχρονο, ο Βοσνιάδης άλλαξε τακτική, έδωσε χώρο στην ΑΣΑ και θέλησε να παίξει με αντεπιθέσεις. Και από μια οργανωμένη αντεπίθεση πέτυχε το δεύτερο τέρμα και "γύρισε" το ματς.
Εκεί στο δεύτερο μέρος, φάνηκαν αρκετά από τα προβλήματα της ΑΣΑ. Οι γραμμές είχαν μεγάλες αποστάσεις (ειδικά κέντρο/επίθεση).
Επειδή το έχω παρατηρήσει και σε άλλα παιχνίδια αυτό, θεωρώ πως ο coach θα μπορούσε να δοκιμάσει ένα 3-5-2 (με Γκουγκούδη και Δημόπουλο να "παίρνουν" τις δύο πλευρές) για να είναι πιο συμπαγής η ομάδα. Αλλά αυτή είναι καθαρά προσωπική άποψη, δεν είμαι προπονητής.
Μετά το 1-2, η ΑΣΑ αύξησε την πίεση, η Κέρκυρα κλείστηκε στο καβούκι της, όμως εκεί ο Βοσνιάδης με την είσοδο του Ντιόγκο στη θέση του κουρασμένου Χιντζίδη "κλείδωσε" το ματς (και έδειξε γιατί θεωρείται καλός προπονητής).
Να πω πως στο 81' σωστά ακυρώθηκε το γκολ του Μαυριά. Και τέλος, να σημειώσω πως οι παίκτες της ΑΣΑ δεν έδειξαν τον "τσαμπουκά" που έπρεπε στις αποφάσεις του Μακρυπόδη (όπως στη φάση του γκολ που ακυρώθηκε, όπου όλη η ομάδα "έπεσε" πάνω στον επόπτη).
Οι Φαίακες το έκαναν συνέχεια, εμείς πάντα από μακριά, στην έδρα σου παίζεις διάολε, δείξε λίγο παραπάνω "τσαμπουκά"!
Αυτά τα ολίγα από εμένα. Καλή σας ημέρα!