Όταν το καλοκαίρι μαθαίναμε πως τη σεζόν 2015-2016 η Football League, θα διεξάγονταν σε έναν όμιλο με 18 ομάδες, το άκουσμα αυτής της είδησης μας γέμιζε με μεγάλες προσδοκίες.
Είχαμε βαρεθεί να βλέπουμε δύο ομίλους, Βορρά και Νότο με 13 και 14 ομάδες ο καθένας σε ένα πρωτάθλημα που αν δεν είχε τα play off και play out… θα τελείωνε από τον Φλεβάρη!
Έτσι νομίζαμε όλοι πως θα δούμε ένα εντυπωσιακό πρωτάθλημα σαν αυτό του 2011 με επίσης ίδιο αριθμό ομάδων, με τη διαφορά πως τότε υπήρχαν play off και play out, ενώ φέτος όχι.
Τελικά άνθρακας ο θησαυρός!
Το φετινό πρωτάθλημα της Football League, αντί να αλλάξει προς το καλύτερο… παλεύει να πάρει τα πρωτεία της χειρότερης διοργάνωσης των τελευταίων ετών.
Η Football League 2015-2016, λοιπόν, ξεκίνησε χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα και μπορώ να πω ότι πέρα από κάποιες νεοφερμένες ομάδες διαθέτει αρκετούς συλλόγους που έχουν καταγράψει τη δική τους ιστορία στο ελληνικό ποδόσφαιρο.
Τελικά, δεν πρόλαβε να βγει καλά καλά το 2015 και έσκασε η βόμβα με την αποχώρηση δύο ιστορικών σωματείων, του Εργοτέλη και του Ολυμπιακού Βόλου.
Πρόκειται για δύο ομάδες με συμμετοχές και στο κορυφαίο πρωτάθλημα της χώρας, την Super League. Ωστόσο φέτος δεν άντεξαν τις οικονομικές δυσχέρειες και αποχώρησαν από τη διοργάνωση, αφήνοντας παίκτες και τεχνικό τιμ στα "κρύα του λουτρού".
Αυτό ήταν η αρχή του τέλους για τη φετινή δεύτερη τι τάξη κατηγορία του ελληνικού ποδοσφαίρου, που πλέον μόνο χάνει από ποιότητα αντί να βελτιώνεται.
Σίγουρα καμία ομάδα από αυτές που συμμετέχουν πλέον στο πρωτάθλημα δεν θέλει να βλέπει την φετινή κατάντια της κατηγορίας.
Όλο αυτό που συμβαίνει στη Football League, έχει αντίκτυπο και στους υπόλοιπους συλλόγους, μιας και υπάρχουν κι άλλοι με παρόμοια προβλήματα που ανά πάσα στιγμή μπορεί να σκάσουν στη φόρα και να το τινάξουν στον αέρα!
Αν κάποια στιγμή συμβεί αυτό, φυσικά και δεν θα μας ξαφνιάσει από τη στιγμή που έχουν δει φέτος πολλά τα μάτια μας.
Και εγώ ρωτώ. Ποιος ο λόγος να μάχονται οι ομάδες από τη Λαμία μέχρι και τη ζώνη του υποβιβασμού, αφού όπως είναι τα πράγματα ξέρουμε λίγο πολύ ποιοι θα πέσουν.
Με Εργοτέλη και Ολυμπιακό Βόλου να καλύπτουν τις 2 από τις 4 θέσεις του υποβιβασμού, μένει να μάθουμε τις υπόλοιπες 2 για να συμπληρωθεί… το παζλ.
Με την Παναχαϊκή να έχει τρομερά προβλήματα στο θέμα της αδειοδότησης, έχοντας παράλληλα ένα ρόστερ αποτελούμενο από μόλις 15 (!) παίκτες και τον Παναλευσινιακό όπως τον είδα στο ΔΑΚ, παρά την αντεπίθεση που κάνει, να έχει μαύρα χάλια, φαίνεται πως η τετράδα που ταξιδεύει προς τη Γ’ Εθνική είναι μπροστά μας.
Βέβαια με τα όσα έχουμε δει , κρατάμε και μια πατινή, γιατί δεν ξέρουμε αν υπάρξει κι άλλη ομάδα που δεν βγάλει το πρωτάθλημα μέχρι τέλους.
Το μόνο ενδιαφέρον που έχει μείνει πλέον είναι να δούμε ποιες από τις 4 πρώτες ομάδες θα πάρουν τα δύο εισιτήρια για τη Super League.
Τουλάχιστον υπάρχει ένα ενδιαφέρον που σε κάνει να παρακολουθείς έστω και λίγο τη Football League.
Μιλάμε ότι βλέπουμε ένα πρωτάθλημα για… κλάματα!
Και όλα αυτά, διότι αυτοί που διοικούν το ποδόσφαιρό μας είναι με λίγα λόγια ΑΣΧΕΤΟΙ με το αντικείμενο.
Γιατί το καλοκαίρι δεν μπορούσαν να ασχοληθούν με τις αδειοδοτήσεις και τα συναφή. Έπρεπε όμως αυτό να γίνει μεσούσης της περιόδου, για να γίνει η Football League ένα μάτσο χάλια.
Στο φινάλε ας ξεκινούσε το πρωτάθλημα με 10 ή 12 ομάδες, τουλάχιστον θα ήταν φερέγγυες στα καθήκοντά τους και θα ανέβαζαν το πήχη και την ποιότητα ψηλότερα.
Αλλά στη χώρα αυτή που ζούμε, πρέπει να έχουμε τα αρνητικά πρωτεία σε όλα. Το ποδόσφαιρο θα τη γλύτωνε;
